Bir Türkiye bayrağı ve o ülkede yetişen insanların ülkesi var, bir de Almanya bayrağı ve o ülkede yetişen Almanların ülkesi var. Aslında kriterlere göre bir ülke ya da millet olarak algılanamayan ve fakat bence kesinlikle üçüncü bir ülke olarak anılmayı gerçekleştirecek kadar her iki bayrağın temsil ettiklerinden farklı olarak yaşayan üçüncü bir Bayrak ve onun insanları var. işte tüm bu gürültü de buradak kopar..Siz bu bayrağı, milleti kabul etmiyorsunuz.. Sonuçlarına da şaşırıyor ya da eleştiriyorsunuz bir şekilde.. Ben Türk'üm (ne gurur ne de utanç duyarım.. Utanmam beklenirse gurur duyarım ve tersi olursa kafa atarım) lakin kardeşim ortadaki bayrağın insanıdır.. Alaman Türkleri de aynı şekilde.. Nesile ve onların yaşadığı koşullara göre bu üç bayrak skalasında bir yere oturur.. Bazen Türkiye ya da Almanya ya da tam ortası.. ikisi de değil seçeneği!Hamit Altıntop SZ'a röportaj vermiş. Nuri Şahin de FAZ'a. İkisi de Almanya'nın en saygın gazeteleridir. Ben daha çok Nuri'yi sevdim.. Hamit ise genelde doğru cümleler kurup ve oldukça samimi duygular içerisinde söylemler gerçekleştirir iken kaçırdığı bir iki nokta var onların üzerinde durmak gerekir. 16 yaşında Schalke'de ilk antrenmanına çıktığı günden beri tanıdığı ve kardeşim kadar yakın dediği Mesut'un kariyer planlaması içerisinde milli takım seçimi gerçekleştirdiğini düşünüyor. Kardeşim gibi seviyorum diyor ama bu düşünceyi onaylamıyorum diye de çizgiyi çekiyor. Duygularıyla hareket edilmesi gerektiği konusunda ortaya sunduğu doğruları Türkler için geçerlidir ama ortadaki bayrağın insanları için değil.. Milli duygular doğuştan sahip olunmaz, oluşturulur.
