O an...

16 Mayıs 2010 akşam saatleri... Serin,ıssız ve yalnız bir Isparta akşamıydıaskerde olmanın ve şampiyonluğu kaybetmişlik hissinin verdiği üzüntüyle aklım hep Bursadaydı... Koca sene boyunca defalarca dile getirdik, bağırdık, çağırdık, alay edenleri bile kaale alıp haykırdık ; biz alacağız, başaracağız, her şeye rağmen hakettik bu kupayı diye ama, bu kadar yaklaşmışken ve her şey bu kadar rakibin elindeyken içimden geçirmeden edemiyorum : '' Böyle kaybetmemeliydik be kardeşim''

Maç saatinde yakın onlarca askerle beraber tv karşısına geçtik,Dillerden dualar eksik olmazken herkesin yüzünde bir kaybetmişlik hissi. Televizyonu açıp da ''Biz seni kupa alacaksın diye sevmedik'' pankartını görünce yutkundum bi an.

''- Evet ama...

''Böyle de olmaz kardeşim böyle gidemez, bu kadar emek, bunca cefa böyle heba olamaz'' diye haykırasım geliyor.

''Kapat'' diyor yandan birisi ''Diğer maçı aç ''Bursa'm'' her türlü kazanır bu maçı.

Ömrümde ilk defa Fenerbahçe maçını bu kadar heyecanla izliyorum. Üstelik rakibi Bursaspor değilken...

Çok fazla geçmiyor yıkılıyoruz.

''- E herhalde,40 bin kişinin önünde son haftaya gelmişken verecek değil ya maçı,'''Koskoca Fenerbahçe'''...!

Bitti diyoruz,.. Ama gururluyuz.

''Hakettik...Kazanamadık belki ama sonuna kadar hakettik.''

Derken İlahi bir yardım golü olduğuna inandığım gol ile ayaktayız, Bağırmaya bile mecalimiz yok.

-Allah'ım yardım et... diyor biri sadece...

Tedirginlik hali var içeride, birisi dokunsa ağlayacak gibiyiz.

Dakikalar geçiyor, daha doğrusu saniyeler dakika, dakikalar saatler halinde uzayıp gidiyor ömrümüzde.Derken Bursa'da maçı kazanıyoruz. Malum kanal reklama giriyor hemen. Fenerbahçe maçı bitiyor saniyelerin yıllarca sürdüğü bir zamandan sonra.Maç bitiyor ama inanılır gibi değil, seviniyorlar,''Nasıl yani'' aç diğerini diyoruz karşımızda alakasız bir başka maç. Yaka paça halinde biz kazanmadık mı diyoruz birbirimize...Olamadık mı ??

Derken, trt'de ömrümde gördüğüm en güzel yeşil ve ömrümde gördüğüm en güzel beyaz renkle yazılmış bir yazı okuyoruz: BURSASPOR ŞAMPİYON...

Kelimelerin tükendiği yer...

Bütün sezon boyunca şampiyonluk şarkıları söylemiştik yalnız, bu öyle bir duyguydu ki; gerçekliğine inanmak çok zordu... Aklıma hiçbir şey gelmiyor, ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.Samimi olmadığım ve kendilerini tanımadığım bisürü asker Bursalı olduğumu bildiklerinden,gelip tebrik ediyorlar beni,fakat bense hala şaşkınım...Çünkü şampiyonluk tebrikleri nasıl karşılanır bilmiyorum.

Hatırladığım tek şey; başımız ellerimizin arasında...

Bir iki gözyaşı ile Trt'de geçen o yazı...

''Bursaspor Şampiyon''