İzlediğimiz süre boyunca (107 dk) çoğunlukla boğazımın düğümlenmesine, yerli yersiz iç çekmeme ve dex karakterine üzülmeme sebep olmuş, sonu, daha filmin başından çok da anlaşılamayan, hüzünlü, dokunaklı, sevimli, düşündüren ve artık en sevdiklerimin arasında yerini almış bir film oldu kendisi. Hayatın tam içinden olan hikayesinin yanısıra Jim Strugess ve Anne Hathaway inanılmaz oyunculuğu için de ayrıyetten izlenebilir. Bir defa izledim, yine olsun yine izlerim... Filmin doğallığı, bende yarattığı hissiyata uzun zamandır bir filmde karşılaşmamıştım yada ne bileyim filme dair beklentilerim bu derece değildi, ondan çok beğendim sanırım.
ve filmden aklımda kalan 2 cümle:
dex: i'm so much better when you're around.
em: i'm alone, not lonely.
Güzel vakit geçirilebilecek, bir onlara bir kendinize bakıp, sizi düşünmeye itecek vede pişman olmayacağınız türden bir film.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder